16 mei 2021
Verbinding is iets waar we allen behoefte aan hebben en waar we verwachtingen bij koesteren. Verbinding maakt dat je ergens bij hoort, dat je geïnspireerd wordt met iets dat anders, groter, meer is dan je eigen horizon.
De Verbinding. Dat is de naam van het restaurant van één van onze locaties.
Ik moest aan deze naam denken toen ik nadacht over deze overdenking. De naam is treffend gekozen omdat we in de zorg verbinding beleven mogen, verbinding met anderen tot stand brengen. Verbinding met bewoners waarmee we in gesprek raken, verbinding met collega’s, waarmee we samenwerken en met mantelzorgers die we ontmoeten. Maar, wat is verbinding nu eigenlijk? En hoe kom je in verbinding met de ander?
Verbinding is iets waar we allen behoefte aan hebben en wat bij ons sociale bestaan hoort, waar we misschien naar verlangen, waar we verwachtingen bij koesteren. Verbinding maakt dat je ergens bij hoort, dat je geïnspireerd wordt met iets dat anders, groter, meer is dan je eigen horizon.
Maar wat als je verbinding mist? Of een bepaalde connectie met een ander niet ervaart? Verbinding maakt dat je je gezien, gewaardeerd, gehoord en serieus genomen weet. En dat niet alleen middels een extra attentie of extra blijk van waardering op de dag van de Verpleging. Want dat is, hoe mooi en waardevol ook, een eenmalig iets. Maar echte verbinding gaat dieper. Verbinding is de ervaring van echt gezien en gewaardeerd weten. Dat je er dus echt mag zijn, er echt toe doet, in je werk, in het bieden van liefdevolle zorg aan de ander, maar meer, dieper nog, als mens. Dat je je aanvaard en geliefd weet als mens, ook met je minder mooie karaktertrekjes. Verbinding groeit vanuit acceptatie van en respect voor de ander met zijn mooie, en met zijn minder aangename kanten. Verbinding ontstaat vanuit gezamenlijkheid. Een gezamenlijk ervaren situatie, gezamenlijk gedragen werk maakt dat je je verbonden weet met de ander. Verbinding groeit door het bieden van hulp en ondersteuning, door een luisterend oor, door voor een ander aanspreekbaar en bereikbaar te zijn. Verbinding maakt dat je verder kunt.
Verbinding, niet voor niets zit daar het woord binding in, oftewel band, connectie. Al die woorden laten iets zien verbondenheid met elkaar. Verbinding kan fungeren als een tegengewicht tegenover individualiteit, al zou ik, wil ik werkelijk in verbinding met de ander zijn, de verbinding met mezelf natuurlijk niet veronachtzamen. Verbinding met anderen ontstaat als je de ervaring hebt voor hetzelfde te willen gaan, hetzelfde doel te willen nastreven, dezelfde richting uit wil gaan of in dezelfde situatie te verkeren, kortom, als je met elkaar in hetzelfde schuitje zit. Daarom is ons werk in de zorg natuurlijk ook zo mooi. We streven, ook al bevinden we ons soms op verschillende plekken en hebben we diverse talenten en taken, toch naar hetzelfde, namelijk goede zorgverlening en werkelijke aandacht.
Werkelijke verbinding kijkt verder dan de uiterlijke vorm, of een oppervlakkige buitenkant. Verbinding heeft alles te maken met vertrouwen, met respect voor de ander, met oprechtheid en eerlijkheid. En ook met veiligheid om waarlijk bij de ander jezelf te kunnen zijn. Verbinding ontstaat als je je hart bij de ander kunt openen en luchten. Verbinding zorgt voor het beleven van je goed voelen bij de ander.
Maar wat als de verbinding onder druk staat? Of de verbinding is niet meer zo hecht, zo sterk als eerder? Er is als het ware ruis gekomen, waardoor de verbinding slechter, minder is geworden. Het gaat daardoor wat stroever, wat moeizamer met de ander en in plaats van de ander zo te durven vertrouwen dat je bij die ander je verhaal kwijt kunt en dus op verhaal komen kunt, ga je de ander wantrouwen, vermijden en komt er zo dus druk op de verbinding.
Verbinding staat of valt met waardering van jezelf en van de ander, met het vertrouwen dat je je bij de ander niet alleen van je beste kant, maar ook van je kwetsbare en minder fraaie kant mag laten zien. Verbinding kan ook opnieuw weer ontstaan door het maken van een praatje, een grapje, een glimlach, door te luisteren, maar vooral ook door lef en durf om jezelf te geven, jezelf toe te staan jezelf te blijven, ook bij die ander, waar het misschien in eerste instantie een beetje mee schuurt of wring of niet botert, of die misschien ietwat afstandelijk, stug of uit de hoogte overkomt, maar waarmee bij nader inzien waardevolle verbinding toch gelegd worden kan. Verbinding kun je ook ervaren door samen iets te doen, te ondernemen, bijv. door een gezamenlijke gezellige maaltijd op de afdeling met bewoners en collega’s.
Nee, aan dit alles zal de bedenker van de naam van ons restaurant niet gedacht hebben bij het inleveren van zijn of haar winnende inzending. Maar ik weet nog wel dat we bij de opening in pre-corona-achtige omstandigheden met velen bijeengepakt bij elkaar waren in De Verbinding en zeker ook in verbinding met elkaar.
De drukte in De Verbinding is afgenomen. De stoelen staan verder uit elkaar. Er is minder activiteit. Maar wat gebleven is en zeker niet minder is geworden is de verbinding met elkaar.
Een mens komt volgens mij het best tot bloei in verbinding, met zichzelf, een ander, de Ander. Want, zoals de Bijbel het zegt, “het is niet goed dat de mens alleen is”.
Ik wens u veel verbinding toe en een gezegende zondag.
Hartelijke groet, Johan Vos, geestelijk verzorger PCSOH