10 januari 2021
"Als je vertrouwen hebt, hoef je niet de hele trap te zien om de eerste stap te zetten."
Deze opvallende, mooie en tot nadenken stemmende uitspraak van dr. Martin Luther King kwam ik onlangs al surfend tegen op internet.
Vertrouwen is het zetten van de eerste stap, ook al weet je lang niet altijd waarheen, of blijft het eindpunt nog in nevelen gehuld. Vertrouwen, en ik schreef er eerder al eens wat over, heeft te maken met vertrouwdheid en bekendheid. Iemand of iets vertrouwen kan als je bekend bent met. Iets, wat volslagen onbekend is, iemand, die helemaal nieuw voor je is, zul je niet direct in vertrouwen nemen. Of een middel dat nog nooit uitgeprobeerd is, een instrument dat nog nooit gehanteerd is, daar vertrouw je je niet direct aan toe en de neiging kan zijn om het te wantrouwen.
Waarom deze blog over vertrouwen, terwijl al eerder geschreven is over vertrouwen? Omdat die uitspraak van het begin bij me bleef hangen. Vertrouwen is de eerste stap zetten, terwijl je misschien wel niet de hele trap, of het hele traject overziet. En omdat vertrouwen zo basaal is voor ons menselijk bestaan. En omdat vertrouwen zo nodig is in deze bijzondere tijd waarin we volop te maken hebben met de Corona en de bestrijding ervan, met een door velen toegejuicht vaccin, dat door anderen juist weer met afwachting en met enige scepsis en wantrouwen bezien wordt.
Vertrouwen is de eerste stap zetten, in de overtuiging dat alle volgende tredes van de trap net zo solide zijn als die eerste trede oogt. Vertrouwen is de stap wagen, is overgave aan iets of iemand anders. Vertrouwen is ook kwetsbaar. Het kan beschadigd raken door destructief gedrag van anderen, door onnadenkend uitgesproken woorden, door verkeerde bejegening van anderen, waardoor vertrouwen om kan slaan in wantrouwen angst. Vertrouwen kan ook te groot en te onbegrensd zijn.
Vertrouwen is de stap zetten, de stap wagen. Je waagt het met de ander. Je vertrouwt op je collega dat hij net zo compassievol en betrokken zorg verleent als jij. Je vertrouwt dat de huidige zware, ingrijpende en onzekere omstandigheden uiteindelijk veranderen ten goede.
Vertrouwen is de eerste stap wagen. En soms moet je dus gewoon op weg gaan, in vertrouwen de eerste stap zetten. Nee, je weet misschien niet hoe hoog de trap is, hoeveel treden de trap telt en waar de trap, in de verte omhoog rijzend, eindigt. Maar de eerste stap kun je wel zetten, in vertrouwen dat je verder komt en de weg gebaand voor je ligt.
In een situatie waarin besmettingen nog altijd werkelijkheid zijn, testen nog altijd noodzakelijk, bezorgdheid voor de toekomst reëel en aanwezig zijn, kan vertrouwen steunen. In een tijd, waarin Corona zich onbeheersbaar, ongrijpbaar, oncontroleerbaar presenteert in onze beide centra zal vertrouwen helpen in alle onduidelijkheden en onzekerheden.
Hoe blijf je vertrouwen bewaren? Hoe kun je bij een ander vertrouwen wekken? Vertrouwen, zo las is ergens, staat in verband met loslaten. Loslaten van bezorgdheden, en onzekerheden. Of iets anders gezegd: vertrouwen heeft te maken met overgave. Je overgeven aan die eerste trede van de trap, waar Martin Luther King over schrijft.
Vertrouwen is op weg gaan, de eerste stap op de eerste tree zetten op de trap omhoog. Vertrouwen is op weg gaan, met een ander, een goede vriend, betrokken collega, of bewogen medemens. Vertrouwen is overtuigde overgave aan en ander, de Ander. Of, zoals ergens staat: wees niet ongerust, maar vertrouw op de Eeuwige en leg je hand maar in die van Hem.
Ik wens u toe veilige en mooie stappen op de eerste en volgende tredes op de trap omhoog.
Hartelijke groeten, Johan Vos, geestelijk verzorger PCSOH