8 augustus 2020
Die uitspraak geeft iets aan van veerkracht, van je vermogen dingen van de zonnige kant te kunnen zien.
“Ik zit hier niet voor mijn chagrijn”, zei de bewoonster toen iemand haar met zijn gemopper en ontevredenheid over zijn situatie aanklampte. De bewoonster zat daar kennelijk niet zo op te wachten en reageerde met de opmerking: “Ik zit hier niet voor mijn chagrijn.”
De ander merkte dat hij bij haar geen ingang kreeg voor zijn verhaal en ging daarop weg. Al had hij voor zijn gemopper, om eerlijk te zijn, toch wel enige reden: algehele achteruitgang, of zeg eigenlijk maar, aftakeling op mentaal en lichamelijk niveau, druk bezet zorgpersoneel met helaas op dat moment maar weinig tijd voor hem, een langdurige periode van corona-gerelateerde beperkende maatregelen, zoals bezoek op fysieke afstand van 1,5 meter. Dat alles werd hem allemaal even wat te veel.
Ziend naar eerder, wie zou dan niet een keer mopperen? Of uit zijn slof schieten? Moedeloos worden of gefrustreerd? En ziend naar wat eventueel nog zou kunnen komen, wie zou dan niet eens een keer een zucht van bezorgdheid slaken?
“Ik zit hier niet voor mijn chagrijn.”
Chagrijn, dat is zoveel als een ontevreden stemming, ergernis, een slecht humeur, met het verkeerde been uit bed gestapt zijn. Chagrijn maakt ontevreden, knorrig, misnoegd, narrig. De bewoonster wilde met haar opmerking “Ik zit hier niet voor mijn chagrijn” niet toegeven aan een sfeer van ontevredenheid. Al had zij natuurlijk, net als ieder, soms ook zo haar momenten.
Een uitspraak die als een zonnestraaltje binnenkwam, bij die ander, maar ook bij mij. Een uitspraak die een duwtje in de rug geeft om vanuit een ander perspectief met omstandigheden om te gaan.
Deze uitspraak bleef nog wat in mijn gedachten hangen en na ijlen. Het geeft iets aan van veerkracht, optimisme. Met een zonnige blik treed je de omstandigheden tegemoet. Je wilt iets moois maken van je situatie. Je zet je ervoor in om het mindere, het moeilijke, het zwaardere buiten de deur te houden.
Je brengt het op om onder alle omstandigheden toch iets positiefs te blijven zien. Het laat iets zien van moed, hoop en zonnigheid, als je dat zeggen kunt. Ook al bevind je je op een zorgafdeling met somatische of psycho-geriatrische noden.
Ik vertaalde het voor mezelf ook als: “ik werk hier niet voor mijn chagrijn”. Om bijvoorbeeld samen ontspannen en met vreugde je werk in de zorg of waar dan ook te kunnen doen. Misschien kun je de uitspraak zelfs nog breder trekken: “Ik leef hier niet voor mijn chagrijn.”
Maar hoe haalbaar, hoe werkelijk, hoe reëel is dat eigenlijk? En, hoe blijf je zonder chagrijn als bijvoorbeeld:
“Ik zit/leef/werk hier niet voor mijn chagrijn.”
Maar het kan toch ook heel bevrijdend zijn om jezelf eens lekker te laten gaan? Eigen ervaring leert mij dat ik met mijn chagrijn vooral mezelf in de weg zit. En daarmee is het een bedreiging voor en een aanslag op vriendelijkheid, hoop, opgewektheid en humor.
“Wees altijd verheugd.”
Een woord uit de Bijbel dat min of meer hetzelfde zegt als die uitspraak van die bewoonster en die bij me bovenkwam bij het schrijven van deze overweging. Nee, makkelijk is dat niet altijd. Maar sommige uitspraken zijn het waard om ingelijst te worden, niet meer te vergeten en je voor in te zetten.
Ik wens u een fijne, gezegende en vreugdevolle zondag toe.
Hartelijke groet,
Johan Vos, geestelijk verzorger